Van de voorzitter: Grip in de dip?!

Ondanks de meldingen van uitwassen in de media, houden blijkbaar toch ook velen zich wel aan het mantra van de overheid: Was je handen, werk waar en zover mogelijk thuis en neem 1,5 meter afstand. En draag zoveel mogelijk een mondkap in openbare ruimtes.

Of het genoeg is om grip te krijgen op het virus? Je zou toch denken dat extra maatregelen niet noodzakelijk zijn, ook weinig soelaas gaan bieden. Je kunt immers niet meer thuis zijn dan altijd thuis zijn. Toch worden de maatregelen die ons sociale leven betreffen, verscherpt. We mogen voorlopig niet meer naar bibliotheek, bioscoop en theater, voor bepaalde regio’s dreigen stringentere maatregelen en voor onze kwetsbare ouderen dreigt wellicht een ‘eenzame Kerst’.

Slim schakelen

Corona maakt ook dat we moeten nadenken over de opstapeling van werk in onze sector. De eerste SRA-leden hebben zich al gemeld met berekeningen dat het afwikkelen van NOW-aanvragen veel en extra werk met zich meebrengt, en daarmee ook praktische uitdagingen zoals het goed inschatten en plannen van die werkzaamheden en de inzet van geschikte medewerkers.

Eén van de mogelijkheden om hierop slim grip te krijgen, is om de beoordeling en controle van de NOW-afrekening in te passen in de reguliere werkzaamheden, de tussentijdse of eindejaarscontrole of in de samenstelwerkzaamheden. Mijn ervaring is dat de meeste klanten hiermee akkoord gaan. 

Goed voorhebben

Daarnaast is het van belang om bij de afwikkeling van de kleinere NOW-bedragen (onder de € 125.000), prijstechnisch op te letten. De conclusie zou na alle werkzaamheden kunnen zijn dat de betreffende ondernemer moet terugbetalen, en in sommige gevallen zelfs een korting op de subsidie krijgt.

In dat kader heeft SRA zich sterk gemaakt om deze werkzaamheden in een level playing field te laten afspelen. Helaas is dit aspect niet meegenomen in het uiteindelijke protocol en standaarden. Maar als je het als accountantskantoor goed voor hebt met je klanten, dan neem je het rekensommetje mee in je overwegingen en uiteindelijke werkzaamheden.

Track & trace

Hoe we door corona ongemerkt grip kunnen verliezen op allerlei andere processen, bleek verder in een overleg met de Belastingdienst over het meerjarenplan fiscaal dienstverleners. Tijdens de bespreking over het thema bereikbaarheid, brachten we op basis van meerdere signalen een praktijkvoorbeeld in van zo’n ‘vervormd’ proces.
 
Wanneer je als fiscaal dienstverlener aangetekende post (via Track & Trace) naar de Belastingdienst stuurt, dan blijf je als verzender de melding uit het T&T-systeem krijgen dat het poststuk niet ontvangen is. Navraag bij TNT Post leert dat de Belastingdienst niet tekent voor ontvangst.

Dat betekent dat je fiscaal dienstverlener dus geen enkel bewijs hebt dat je a. een brief hebt verstuurd naar de Belastingdienst, en b. dat je geen bewijs hebt dat de brief ook daadwerkelijk is aangenomen door de Belastingdienst.

Bewijslast

Uit een emailwisseling blijkt nu dat de Belastingdienst in het kader van corona een afspraak met TNT Post heeft gemaakt. Bij het aanbieden van aangetekende poststukken aan een postbus zijn de medewerkers van Belastingdienst/DIV team (postkamer) niet verplicht om hun legitimatiebewijs te laten zien.

Om toch de aangetekende brieven te kunnen achterlaten tekent de TNT Post-bezorger, officieel met een krul/kras en zijn initialen. Maar niet meer dan dat. Dit is dan wel het bewijs dat het poststuk is afgegeven, ook als er alleen maar een krul staat.

Op zich is dit een werkbare oplossing, zou je denken. Maar in de praktijk blijkt dat de postbezorger de krul niet altijd zet. In dat geval blijft de post de status houden van ‘niet bezorgd’ c.q. 'niet aangenomen'. Dit kan in de nabije toekomst uiteraard verkeerd uitwerken omdat de fiscaal dienstverlener in dat geval geen (hard) bewijs van versturen heeft.

Mocht het zijn dat de postbezorger geen initialen invult, dan kunnen fiscaal dienstverleners een klacht indienen. Maar waarover klaag je dan? Ook hier geldt dus: grip in de dip!